AMANAT TUAN GURU ABDUL HADI AWANG

Syariat Islam itu dibentangkan kepada seluruh tindakan manusia, zahir dan batin atau roh dan jasad. Berbeza dengan undang-undang ciptaan manusai dimana ia memberi perhatian hanya kepada sebahagian daripada amalan -amalan zahir, bukan kepada semua aspeknya, disamping tidak ada aspek roh yang menjadi sebahagian daripada naluri manusia.

Dalam hal ini, undang-undang Islam memberi penekanan dalam dua perkara yang penting, yang pertama dalam hubungan manusia dengan Tuhan yang menciptanya dan kedua hubungan manusia sesama manusia. Oleh itu maka ia membawa dua maslahat, iaitu maslahat dunia dan maslahat akhirat. Perkara ini bukan sahaja dalam urusan ibadat, tetapi juga dalam urusan duniawi, dalam urusan muamalat, munakahat, jenayat dan lain-lain, contohnya dalam perkara jual -beli yang berkaitan dengan perniagaan.

Dalam perkara jenayah pula, seperti hukum qisas, hudud dan takzir merupakan hukum zahir, dosa pahala yang dikaitkan selepas kematian dan dibangkitkan semula pada hari akhirat merupakan hukuman yang menguasai roh, yang menguasai batin manusia itu.

Oleh itu dalam perkara yang berkait dengan jenayah, Islam telah mencegah perlakuannya melalui penguasaan hati dan roh dalam berhubungan beriman dengan Allah dan beribadat kepadaNya dan hukuman zahir melalui deraan- deraan yang dikenakan kepada jasad yang sama ada yang dinamakan qisas, hudud ataupun takzir seperti hukum bunuh, sebat penjara dan lain-lain lagi.